Data garrantzitsuak ageri dira leihotik, batetik, abenduaren 1 ekoa, Euskal
hiztunen komunitatea indartzeko asmotan antolaturikoa eta bestetik, abenduaren
3 ko Euskararen eguna.
Bi data garrantzitsu agerian izateak, Olentzeroren etorrera izango balitz
bezala, hizkuntzarekiko esfortzu txiki bat egiteko gogoetaz betetzen dugu gure
burmuina. Ondo portatu behar naiz olentzero datorrelako, ondo portatu behar
naiz olentzero datorrelako, euskaraz hitz egin behar dut euskararen astean gaudelako,
ondo portatu behar naiz….
Eta gero zer?
Hau gutxi balitz, abenduan,
euskaltzaleon bilgune izaten dugu Durango. Milaka eta milaka pertsona biltzen
dira liburu eta diskoak erosteko asmoz. Era guztietakoak gainera… eta gero zer?
Urte guztiko ekintza izan beharko lukeena hiru egunetara murrizten dugu inongo
hizkuntz minik gabe.
Abenduaren 1 eko manifestazio
nazionalean, arduradun politikoei,
euskaraz bizitzeko eskubideari jaramon egitea eskatuko diete. Eskatu?
Olentzerori eska diezaiotela Durangoko azokan salduko duten liburua, nik euskaraz bizi nahi dut.
Argia aldizkarian, Hizkuntza
mina,hiztunaren gaitza izenpean horrelako gogoeta bat irakurri nuen.
“Hemen
euskaraz ez
dakienak
berak jakingo
du zergatik ez dakien.
Baina hemen
euskaraz ez dakienak
ez digu uzten euskaraz
egiten.
Hemen
euskaraz jakin arren
euskaraz mintzatzen ez denak ere
ez digu uzten
euskaraz egiten”.
Nik gogoeta honi jarraipena eman
nahiko nioke.
Horra horra gure
olentzaro
Durangoko azokan
lirubu hau dago
Euskaldun
sentitzeko guztiz beharrezko
Gero urte guztia
erdara nahiago
Maider
Diez Zabala
